Det kulaste med Surfers Paradise er at det er skyskraparar paa stranda! Eller nesten iallefall. Vi var der berre i to dagar. Det var eigentleg nok, for vi hadde ingen store planar om aa shoppe eller gaa paa nattklubb. Vi ville berre vere paa stranda vi.
Sjaa paa han grisen i bakgrunnen som sniktek bilder av jenter som solar seg! Fy f…!
Og saa saag vi ein ganske stor bil mens vi var der.
Noosa har ei kjempefin strand og er ein populaer plass blant surfarar og backpackarar. Men det er ikkje saa veldig mykje anna aa gjere paa der, anna enn aa vere paa stranda. Saa det var der vi var dei tre dagana vi var i Noosa.. sun or rain.
Og saa var vi i nasjonalparken og leita etter koalabjoernar.
Men vi fann ingen, saa eg tok bilde av denne istadanfor
Dei siste to dogna har sostrene Eikeland tilbragt mesteparten av tida i buss. I to etapper fraa Cairns til Airlie Beach og fraa Arlie til Noosa. Nattbuss begge gongane, saa no foler vi oss veldig lure og trotte. Lure fordi vi sparer peng paa overnattinger ved aa ta nattbuss, og trotte fordi.. ja eit buss sete er ikkje ei seng.
Vi blei berre nokre timar i Airlie fordi bussjaaforen sa det skulle regne van(n)vittig mykje, og det var fare for aa bli stuck der. Men dei timane vi var der var det stille for stormen og veldig fint.
Airlie er ein liten plass, saa det er lett aa skaffe seg oversikt.
Det tok 13 timar med buss fraa Arlie til Noosa, og gjett da.. DET REGNER HER OG!
Men no er faar det vere nok sutring om veret. Det har igrunn ingenting aa seie, saerlig i dag for det er ST. PATRICKS DAY!
HAPPY ST. PATRICKS DAY TIL ALLE DER HEIME og CHEERS MATE!!
Etter ei veke i Australia kan eg konkludere med at den einaste likheiten til Afrika er aarstida. Host og regn, men heldigvis varmt. Trass i at det er vel vaatt (her i Cairns) er Australia like bra som eg hadde trudd, og backpackerlivet er herlig!
Eg kom til Melbourne forrige lordag, etter over eitt dogn med flyreise. Hostellet i Melbourne gjorde det ikkje akkurat lettare aa bli kvitt jetlag…
12 sengers dorm, men antall folk som faktisk var paa rommet var langt over. Anja er markor paa bildet for aa demstrere kvar folk som ikkje horte til der sov om nettene. Ut i fraa rot og skrot anslaar eg at det er minst 14 dagar sidan sist det blei vaska der. Folk som skal til Melbourne, styr unna Flinders Station Backpackers!
Kjempekjekt aa treffe Anja igjen!
Det var festival i Melbourne akkurat den helga vi kom
Gratis sightseeing-trikk
Sushi til middag..
…og friterte vaffelpinnar(?) dyppa i flytande sjokolade til dessert..mmm
CAIRNS. Hadde det ikkje vore for regnet hadde det vore perfekt.
Gilligan’s hostell i Cairns hadde ein litt anna standard enn hostellet i Melbourne. Nytt og moderne, fine reine rom, og eiget uteanlegg med basseng og solsenger.. Men argh.. det regnet altsaa!
I Cairns bur det ca 155 000 innbyggarar og av desse er ca 1/3 aborigenere. Mykje av det dei sel som souvinerer her er inspirert av aborigenernes kultur.
Great Barrier Reef
Sjolv om det regna maatte eg faa med meg Great Barrier Reef mens eg var her. Eg blei med paa ein dagstur med seglbaat som stoppa to plassar saa folk kunne snorkle og sjaa paa korallrevet og alle fiskane. Eg saag Nemo! Og mange andre fargerike fiskar og korall. Men dessverre klarte eg ikkje aa slappe heilt av og nyte det der ute i havet. Slik hortes tankane mine ut; ” Aaah, saa fint fint fint..hai hai HAI…neida, slutt, det kjem ikkje hai her…det er fint fint kjempefint.. HAI HAI.. nei FINT!” Nei, det er ikkje saa lett aa berre bestemme seg for aa ikkje vere redd.
Det var nokon av gruppa som sag hai faktisk, men ein heilt ufarlig ein. Heldigvis fikk eg det ikkje med meg for eg var trygt tilbake i baaten..hehe.
I kveld reiser vi med nattbuss til Airlie og derfra vidare til Noosa. Kryssar fingrar for at vi finn sola der 
Leopardane
Gepardane
Atheno
Meercats
Lei av aa scrolle no? Hoho.. det er mange fleire, det var jo nesten 400 dyr paa Harnas..
Gumbi var ein av dei forste som motte deg ved porten til Harnas. Han er ei hyene. Men eg syns han minner om ein varulv. Iallefall hodet, det var enormt!
Jammen fant eg ikkje ein Melis lookalike paa gaarden ogsaa. Men den var openbart berre ein kopi, originalen er myyyyykje betre.
Prover aa bli kjent med ein av strutsane, men vi var begge litt for sjenerte saa det blei med det eine forsoket.
Jepp.. det ser altsaa ut som eg ikkje har klede paa og prover aa gjemme meg bak eit esel. Men det er berre bildevinkelen altsaa, heilt sant!
Sondag, fetchball, alle vil vere med.
Hundeleike blir katteleike paa Harnas
Esel..namnamnam..
Passasjerar sitt bak paa lasteplanet i Afrika. Heilt greit med litt vind i haaret.
What’s the story, morning glory?
Ei heilt ny skilpadde.
Easypoo var i godt humor denne dagen, dvs eg slapp bitemerker etter aa ha besokt han.
Sjenert sjakal. Dette var det naermaste eg kom.
Asem. Kul gribb, men litt gretten til tider.
Dette er ei slik bille de har sett paa naturdokumentarar, ei saann som triller rundt paa ei kule med dritt. Denne var diger, og har tydeligvis faatt mykje dritt opp igjennom livet.
How to feed a lion:
Arms down, knees bent, bum out..
..kast! Perfekt
Leikestange med Blumitje.
“Ein ung Black Mamba blei fredags morgon funnen drept. Det var ingen vitner til drapet, men ein gjerningspus er forelopig mistenkt i saka.”
Chloe faar eple
Bat Ear Fox
Favorittdyret er og blir hunder. Ikkje ein gong eksotiske dyr fraa Afrika kan forandre det.
Matcho – Dyrenes konge!
I L O V E A F R I C A ! !
Det er slagordet til Harnas, og det er det mest passande slagordet dei kunne valgt!
Eg hadde f.eks planlagt aa oppdatere bloggen ofte, men naar eg kom hit oppdaga eg at det kun er ein PC her ein kan laane, og veldig daarlig internett. Saa det blei ikkje slik eg hadde planlagt likevel. Opplasting av bilder kan eg berre glemme, saa det kjem seinare.
Det skjer mykje uventa her paa Harnas, og ting blir ofte ikkje heilt slik ein planla paa forhaand. Det er dyr som stikk av, dyr som ikkje vil gjere det vi vil dei skal gjere, dyr som er paa plassar vi helst ikkje vil ha dei, folk som ikkje dukker opp til avtalt tid, venting og venting, ting som blir avlyst, ver som forvandler seg fra toert til vaatt paa eitt sekund og mykje meir. Det virker kanskje negativt naar eg ramser det opp slik, men det blir gode historier av det, og dei skal eg fortelle naar eg kjem heim
Men nok om “the unexpected”, eg har ikkje saa mykje tid aa skrive paa, for eg maa tilbake og jobbe.
Apropos jobb. Fra mandagt til fredag staar vi opp kl 6:30 og gaar til farmen for aa spise frokost, ha morgenmoete og deretter begynne aa jobbe. Spaserturen fraa hyttene til farmen tek ca 10 min. For morro skuld skal eg ramse opp alle dyra eg ser paa veg til jobb; ein flokk med gnuer, flokkar med antiloper av ulike slag, nysgjerrige strutser som slaar foelge, to esel, ein liten halvtam antilope som ligner Bambi, paafuglar, 5 geparder, og saa maa ein passe paa saa ein ikkje snubler i alle skilpaddene som trakker rundt i graset.Litt annerledes enn heime i Norge der ein er heldig om ein ser ein flokk med hjortar eller kanskje tilogmed ein rev!
Det mest grunnleggande og viktigaste vi gjer i loepet av ein dag her er aa lage til mat og mate dei ulike dyra, samt vasking/rensing av bur og inngjeringar. Andre aktivitetar er aa gaa tur med dyra, leike med dei og observere dei. I tillegg er det farmwork som for det meste bestaar av vedlikehald av garden og inngjeringane rundt.
Synd eg ikkje kan vise bildene eg har tatt, men som plaster paa saaret skal eg heller fortelle om noko av det eg har tatt bilde av.
Dolce og Gabbana som leiker og klatrer i tre. Dei er to 5 mnd gamle leopardar, og selv om dei ikkje er fullvaksne enda har dei skarpe kloer og tenner likevel. Er omtrent som aa leike med ein 25 kilos kattunge, og det er ikkje alltid dei husker aa holde kloerne inne.
Atheno - Ein 6 mnd gammal gepard. Det var Atheno sitt kjoettbein som traff meg i panna. Geparder faar ganske store kjoettbein saa det blei ein diger kul og det bloedde kraftig. Men saann gaar det naar ein staar i vegen for mating av ein gepard.
Betty + babys
Betty er ein meercat (marekatt paa norsk?). For dei som har sett filmen Lions King saa er det same dyr som Timon. Veldig nysgjerrig og pirker paa alt, spesielt knappar og bh-stropper. Ho likar seg i hoegda saa ho kan speide etter farar rundt seg, saa ho elskar aa staa paa to oppaa skuldrane eller hauet til folk. Ho har fire smaa meercat-unger som er heilt nydelige.
Chloe og Abu
To baby bavianar. Chloe er eldst og er begynt aa bli veldig “bavianete”, altsaa proeve aa utfordre folk litt med aa bite, klore, lugge, skrike, for ikkje aa snakke om aa tisse og baesje paa folk. Abu er saa liten at han bur inne hos Marieta enda (eigaren av Harnas). Han er som ein liten menneskebaby, med bleie og smokk.
Matcho
Han er verkeleg dyrenes konge! Stor, sterk, vakker og aggressiv. Det er eit dyr som tar pusten fraa deg foerste gong du ser han. Naar han stirrer paa meg gjennom det hoege gjerdet er trangen for aa springe som f… stor. Men han kan jo ikkje komme seg gjennom gjerdet… eller.
Feetchball
Ikkje eit dyr, men det vi gjer paa soendager naar vi har fri. Eit rugbyliknande ballspill. Sjoelv om det er berre for morro skuld er det blodig alvor naar det staar paa. Folk blir slengt hit og dit. Great fun!
Lapa night
Kvar onsdag har vi avskjedsfest for dei som skal reise fraa Harnas neste dag. Daa et vi ekstra god middag og faar tilogmed dessert! Litt drikke hoerer og med. Vi avslutter med aa samlast rundt baalet og prate, hoeyre paa musikk og danse.
Dette er noko av det eg har tatt bilde av hittil. Skal proeve aa faa lagt dei ut naar eg kjem til ein plass med bra internett.
Paa fredag reiser eg til Australia! Gleder meg veldig til aa moete mi kjaere soester og reise rundt som ein backpacker. Farvel til Afrika og grytidlege morningar, daglige plikter, foelselsen av aa vere skitten heile tida av blod, dyreavfoering, bavianmat og stoev. Farvel shorts og T-skjorte skille, og velkommen bikiniskille!
Men det blir trist aa reise ifraa alle dyra og det spesielle livet eg har hatt den siste maanaden. Baade folka eg har moett, dyra og opplevelsane eg har hatt paa Harnas er noko eg aldri vil glemme. Kan anbefale det paa det varmaste til dei som er glad i dyr og som vil oppleve noko veldig annleis.
Takk for alle kjekke kommentarar! Har dessverre ikkje hatt tid til aa svare paa dei, men alle kommentarar er likevel blitt lest og sett pris paa
Stoor klem fraa Trine “Bonehead” Eikeland
Spent, forventningsfull og litt redd. Reisefeber er ein ganske ubehagelig tilstand. Men den går over når ein kjem fram, heldigvis. Så onsdag kl 15 når eg har landa i Windhoek, Namiba er eg frisk igjen.
I dag har eg gjort siste forberedelsane.
Pakka sekken
..og tjuverisikra kameraet mitt
Forøvrig eit veldig godt tips for å auke sjansen for å kanskje få tilbake eit tapt kamera. Skriv ei melding til den som finn (stjel) kameraet ditt, med kontaktinformasjon. Ta bilde av deg og meldinga med kameraet slik at det ligg som førstebildet på minnebrikka. Og så er det berre å håpe at det er ein ærlig sjel som ser bildet og tek kontakt.
Så no er eg så klar som eg kan bli. Då gjenstår det berre å seie “vi snakkast om tre og ein halv månad, hadebraaa!”
Hunder er berre hundar, men likevel forstår dei mykje meir enn kva vi trur. I tillegg har hunder ein fantastisk evne til å la seg begeistre når du snakker til dei. Iallefall om du ramser opp ord dei liker, som “tur”, “mat” og “ballen”. Veldig underholdande å sjå på nokon som blir så uendelig glad og fysisk overekstatisk berre han hører ordet “tur”. Melis forstår sikkert minst 50 ord, men han snakker jo dessverre ikkje. Ein dårlig samtalepartner med andre ord. Men for ei skravlesjuk jente som har eit visst antal ord som må brukast i løpet av en dag (ca 5000 stk faktisk) så er han god å prate med likevel.
Vi har sjeldan lange samtalar eg og Melis. Men her om dagen hadde vi likevel ein lang og alvorlig “samtale”. Det var etter at dyrelegen fortalte meg at hunder faktisk i lang tid før det skjer, kan sanse at eigaren deira har tenkt å forlate dei. Syns det var forferdelig å tenke på at Melis kanskje allereie har skjønt at eg skal reise i frå han. For han er jo eg det aller viktigaste i livet. Til og med viktigere enn “tur”. Han har jo ikkje en jobb å gå til kvar dag, venner han planlegger å gå på besøk til, eller ferieturer han gleder seg til å reise på. Heile livet hans består av å vere sammen med meg og gjer det eg bestemmer at vi skal gjere. Så viss han no skjønte at eg snart kom til å forsvinne fra livet hans måtte han jo vere fryktelig engstelig og deprimert..?
Eg satte meg ned i sofaen og ropte på Melis og fikk han til å sette seg ned ved sida av meg. Så såg eg han inn i auga og fortalte kva som skulle skje dei neste månadane. Eg forsikra han om at eg kom til å komme tilbake til han og at alt skulle bli som før, men at i mellomtida skulle han få bu hos nokre veldig snille folk og han skulle få det veldig kjekt. Melis såg på meg med store auger og skakka på hovudet mens eg fortalte. Eg innser jo at andre kan syns det er ganske absurd å sette seg ned å ha ein så seriøs “samtale” med ein hund, og at det er på grensa til at eg kan kallast “den galne hundedama”. Men det føltes som ein riktig ting å gjere overfor stakkars Melis som snart skulle bli forlatt. Og etter “samtalen” blei alt mykje betre. Iallefall for meg. Melis forsto antakeligvis ikkje eit kvekk, for eg nevnte jo verken “tur”, “mat” eller “ballen”.
Plutselig har eg kasta meg ut i det uendeliget havet av blogger eg også. Føler meg ikkje heilt trygg no, og er spent på om eg får til denne blogginga som alle skal drive med no for tida. Det eksisterar antakeligvis fleire bloggar enn folk i verden. Det kryr av meir eller mindre interessant informasjon om meir eller mindre viktige personer i form av blogger. Så ein bør nok ikkje vere for ambisiøs som ny fersk blogger.
Om eg klarer å halde min nye sjøsatte blogg flytande eller om eg druknar i blogghavet gjenstår å sjå. Men målet mitt med trinefaktor.com er å fortelle mine nære, kjente og kjære kva eg driv med på mi reise ute i den store vide verda. Det kjekkaste med å oppleve noko er å dele det med andre. Dessverre kunne eg ikkje ta med meg alle mine på turen så då blir the next best thing å skrive om det eg opplever. Da er altså ein reiseblogg født, og så får tida vise om den blir svømmedyktig eller ikkje.